bir yıl, bir gün geçti. en yakın dostumu özledim, eşşek herif rüyalarıma giriyor... sabah anırmalarını bile özlüyorum.
ama insanoğlu bu, acıya alışıyor.
üstelik gidişi alaca'ya yaradı. epey bir yakınlaştık haspamla. cup'un sağlığında asla olmayacağı kadar. ama yine de cup'un tutarlığı, o dozunda olan dostluğu bambaşkaydı...
iyi uyu be oğluşum, her neredeysen şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder