bu blogumun okuyucuları kendilerini üvey evlat gibi hissediyor olmalılar. varsa yoksa edebi mecmua'ya yazıyorum.
aslında neden buraya yazmadığımın farkındayım. saldırıya uğradığımdan beri, sanki burası da suç mahalli oldu. adam bana blogumun içinde saldırmadı ya! ama işte zihin bu, tuhaf işliyor zaman zaman.
halbuki aklımda bir sürü konu var. bir tanesine fotoğraf bile çektim.
neyse efenim, ben minikten minikten barışma faslına gireyim blogumla. yazılar bilahare akacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder