elveda cup

seni mahalle veletlerinin elinden alıp da bahçeye koyduğumda, çok düşünmüştüm, nereden buldular, çok mu uzaktasın, annen arıyor mudur diye. almak istememiştim seni evime, çok miniktin, çok zavallıydın henüz açılmamış gözlerinle, o ince ama ortalığı inleten sesinle. nasıl da beklemiş, umut etmiştim annen senin blur da, alır diye. bakmaya kalksam, öleceğinden korkmuştum. ertesi gün dayanamayıp almıştım seni, 2 hafta bile yaşatabileceğimden emin değilken yanımdan tam 13 yıl ayrılmamak üzere yerleştin, bütün huysuzlukların, duyarlılıklarınla evime, kalbimin kocaman bir bölümüne.

her eve gelişimi bilirdin sanki, alacakız'ın aksine, bir defa olsun eve gelişlerimi karşılamamazlık etmedin. ağladığımda nasıl da bilir, yanımda biterdin, teselli etmek ister gibi. nasıl da severdin sebzeyi, hele mısır tanelerini, ya da haşlanmış patatesi. hel hele o kestane düşkünlüğün... ölürdün kestane yemek için...
hele o baba oluşun, yavrularının annelerinden bile çok koruyşun, onlar rahat yemek yesin diye yemeden başlarında bekleyişin...

her gece olmasa da, uyku vaktim geldi mi, beklerdin ki yatağa gideyim, takılırdın hemen peşime, benle uzanırdın yatağa, sanki "şu çocuğu uyutayım da, sonra gidip yetişkin programları seyredyim" der gibi. ben uyuduktan sonra giderdin hep içeri.
hasta olduğun iki hafta boyunca ise, sen yanımda omayınca gözümü kapatamaz olmuştum. ama gitmiyordun artık, halsizce yatıyordun sabaha kadar, hatta ben kalktıktan sonra daha uzun bir zaman...

her ne kadar bazen yastık frlattıysam da sabah uyandırmalarını özleyeceğim bebişim. her istediğini emredercesine söylenerek yaptırmalarını, suya düşkünlüğünü, yani herşeyinle seni.
hastalığını çok daha erken anlamayı isterdim, üstelik korkarım senin o ortalıkta söylenerek gezinmelerin de ağrılarından ötürüydü, ama anlayamadım tatlım, bilemedim; şimdi anlamlandırabiliyorum...

son iki haftanda veterinerin ısrarıyla uygulanan tedavi de eziyet olduysa özür dilerim minik aşkım, ama umuttu işte, belk bir iki sene kazanıdrırız sana diye... bilmemiyorum istediğin kedi hayatını yaşayabildin mi birtanem, ama hayatımı pasylaştığım en dost canlı sen oldun bana cup.

13 yıl için sana sonsuz teşekkürler,
rahat uyu cup'um.