gezintiye çıkmıştım, hava da sıcak mı sıcak, ben tıngır mıngır yürüyorum, ot böcük görmüşüm, içim açılmış. ama birden kalaba oluyor, insanoğlundan geçilmiyor, ayaklar önümdeki otları çiğniyor, sinir oluyorum. hadi yolun karşısına geçeyim, bu kadar gelmişim, artık geri dönemem diye niyetleniyorum, hazır şu teneke kutular da geçmiyor, tam bir ayağımı atıyorum asfalta, bir el uzanıyor "ayy canım ezilecek buuu!" diye inleyerek kaldırıyor beni koyuyor geldiğim yöne.bak sen haspama, ezlecekmişim! sen nereden biliyorsun a zilli, sanki dört tekerlekli canavalardan kendimi koruyamayacak kadar acizim! hem zaten onca yolu, sen beni geri koyasın diye teptiydim ben!
2 yorum:
Zibi yeni yazarını çok sevdim walla. Artık kaç saatte yazmıştır bilemiyorum ama güzel bir başlangıç olmuş. Heleki teneke kutu tanımlamasına bayıldım. Yeni maceralarını bekliyorum:))))
heheheheh e peki gidecegi yone niye goturmemisin yavrucagizi bakem :) cok da utangac ama ne guzel de yazmis!
Yorum Gönder