22 Ağustos 2007 Çarşamba

kaçışın sonun olsun!

ufaklık anıt gibi duruyor örgü örtünün ilmekleri arasında. "dur şu popomu da çıkartayım, kaçtığımın resmidir" der gibi ıkınmakta, ama nafile!

ben ona demiştim zaten, yeme o kadar, büyütme şu popoyu diye, ama dinleyen kim?! olacağı da budur elbette.
o koca poposu da sığsaymış delikten, özgürlüğün başka bir boyutunda olacakmış kendileri. lakin, sığamamış, takılı kalmış ilmeklerin arasında. kim bilir kaç gündür...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

ayyyy buule bocukler beni taaa oralardan kasindiriyo iste...tombul tombul ooohhhh valla yemis de yemis...umarim koklerini kurutabildin bu kesiften sonra :)

Adsız dedi ki...

ayyyy buule bocukler beni taaa oralardan kasindiriyo iste...tombul tombul ooohhhh valla yemis de yemis...umarim koklerini kurutabildin bu kesiften sonra :)