samatya'da balık pazarının orada rastladım kendisine, kafasını zor kaldırıp baktı. akşamdan mı kalmaydı, yoksa sabah yeniden mi başlamıştı anlamadım, ama göz altları belki de hiç ara vermediğini söylüyordu.
her ne kadar o "düştüm, kapı çarptı valla abi" diye görünen köyü inkar etse de, kokuyu saklayamıyordu. yalpalaması da cabasıydı.
ben de lafı uzatmadan bir büyük alıp kıvrıldım onla köprü altına, eskilerden bir güzel veryansın ettik, uzun havalara eşlik ederek...
3 yorum:
ayyyyy yerim ben kiz bunlari...umarim hasta felan degildi kerata :) eminim seni gorup eskilerden yad edince kendine gelmistir ;)
Bayıldım ben bu ufaklığa. Cemcem eve kedi istiyodu, ona bir sürpriz mi yapsam acaba?:))))
BU KEDİ SAMATYA NIN SİMGESİ OLAN SAHİBİ BENİM ONUN ADI (ŞEREFSİZ)BU RESMİN ÇEKİLDİĞİ TARİHTEN BERİ KAYIP DIR.O BENİM CAN DOSTUM,BENİM İLE SANKİ BENİ ANLAYAN TEK VARLIK İDİ AMA KAYBOLDU DİLERİM ALLAH TAN ONA ZARAR VERENLER SÜRÜNSÜNLER .VE ONUN YERİ SAMATYA TELİS KAFE DİR. DOĞDUĞUNDA ANNESİ ÖLMÜŞTÜ VE BEN ONU PAMUĞU SÜTE BATIRARAK BÜYÜTDÜM BAKMAYIN PASAKLI OLDUĞUNA ADI GİBİ DEĞİL BİR ÇOK İNSANDAN DAHA ŞEREFLİDİR....BÜLENT SAYGILI.
Yorum Gönder