Okulda tuvalete gittim mi, açık kalmış ışıkları - ki o mekanda nedendir bilmem, hep açık bırakılır ışıklar- kaparım. Eski çevrecisi de olsam da dikkat ediyorum hala pek çok şeye!
Yine tam çıkıyordum ki hemen bitişikteki erkekler tuvaletinin yandığını gördüm. Ses seda gelmediğine göre kimse yoktu içeride, hemen kenarından uzandım ve kapattım ışığı.
Tam dönecektim ki, o da ne? Kapısı ardına kadar açık kabinde dikilmiş bir meslektaşım işini görüyordu Nefesimi tutmamla sıvışmam bir oldu. Öyle utanmıştım ki (valla ben de şaşırıyorum ama hala utanabiliyorum) ışığı tekrar yakmaya da elim gitmemişti.
Neyse ki onun sırtı dönüktü de, kendisini karanlıkta bırakanı görmedi.
Not: Eğer okuyorsan bu yazıyı, pişmanım, inan bir daha olmayacak! Umarım hedefi şaşırmamışsındır! gak guk...
Okuyuculara not: bu yazı için de resim istemezsiniz umarım. Olay anında fotoğraf makinem yoktu, olsaydı da, emin olun çekmek için geri dönerdim!
2 yorum:
Teşhirci meslektaşına ohh olmuş Zibicim. Açarmısın kapıları ardına kadar, böyle bloglara malzeme olursun işte:)))
İlk defa bi yazın için ne iyi olmuş da fotosu olmamış deditttin ya brava sanaaaa:)))))
hihihihiiihih evet katiliyom Sem e , o da kapatsaymis kapisini iste....yakalanirsin Zibirix e boole.. :))
Ben de bir kere havaalaninda ilginc girisi olan bir tuvalette isimi bitirdikten sonra ellerimi yikarken aynadan bir abinin cisini ettigine gozum ilismisti, kosarcasina ve kahkahalarla ciktigimi hatirliyom...Banu nasil gormedin girerken diye soracak olursaniz, valla cok telastaydim saga sola bakmamistim bile diyorum ;/
Yorum Gönder