angara yolun daşlı, yar amma da nazlı...

Başkent'ten döndüm döneli şöyle ağız tadıyla blogumla halvet olamadım; iş güç yoğunluğuna geri döndüm derken, bir de ruh halleri engel oldu (evet evet, bakırköy'den yazıyorum artık!).
halbuki size nazlı yarin kentini biraz kendi göz çapağımın açısından tanıtma sevdası güdüyordum.
Geç olsun güç olmasın demiş atalarımız. Kendilerini utandırmayıp bu sözlerinin manasını tadına vara vara kullanıyorum.

Gelelim Angara üzerine kendimle hasbihâllerime (Bakırköy'deyim ya, normaldir!):
Varışımın ilk gün akşam üzerinde sevdiceğimin bürosuna uğradım, bir de ne bakam, biz sevgilimle yuva kuramadan, saksağanın teki penceresine yuva yapmasın mı? Kıskandım tabii! Neyse yukarıdaki analı babalı büyütsün minik saksağan bebelerini. Nemenem bir kuş bu saksağan derseniz, ahanda kenara koydum zat-ı şahaneyi. Kendisi karga familyasının estetik ameliyatı yaptırmış türüdür. Bir de sesine bir güzellik yapsa tam olacakmış, ama maalesef hala çak çak diye bağırır (Kıskandım ya, ille de kötü laf edeceğim!).

Ardından maça gittik. Neden bilmiyorum, sevgilimin beni bilumum maça götürme sevdası var: yok kendi oynadığı futbol maçı, yok basket.... Hadi basketi severim, katlandım (Yahu adamlar boşuna mı televizyondan veriyor? Top nerede diye boyna aranmana, bu hakem şimdi niye faul verdi diye düşünmene, yahu bu önümdeki dingil şimdi niye sandalyenin tepesine çıktı da görüşümü kapattı diye homurdanmana gerek yok! Hem naklen yayından da para kazansın zavallıcıklar accık!
Kem küm, sonradan öğrendim ki, önemsiz maçlar naklen gösterilmiyormuş, cahilim cahillll!!!)

Dönüşte gözüme ilişen ve yanlış anımsamıyorsam bir müzik mağazasının çiti olan bu gitarları okuyucuma iletme misyonuyla hemen makineme saldırdım. Bir iki nota tımgırdatmayı denedim, ama akordu yapılmamıştı.

Ve otobüse binince dumura uğradım. Gökçek Amcam hiç bir masraftan kaçınmayarak otobüslere TV koydurtmuş! Vay be, başkent çalışıyor!
Ama bizim Topbaş Amca Güler'cikden korkusuna koydurtamaz otobüslere böyle bir şey. Ama akıl edebilse başta Güler Paşa koydurturdu bunları: bir daha yolları kapadığında halkın sesi çıkar mıydı!?
Mahsur kaldıkları otobüslerde uslu uslu çekirdek çitleyip TV seyrederlerdi saatlerce ...

Sansür niye diye soracak olursanız, fotosu çekilenler rica etti. "Zibi senin blog çok meşhur, yüzümüz eskimesin!", ya da "Melih, onu protesto ediyoruz sanacak, hemen tanımasın!" gibisinden itirazları oldu. Ben de kıramadım tabii.

Ama asıl bomba, tabii akşam eğlencesine nereye gidelim diye düşününce çıktı karşımıza. Bayan içkisi nedir ve neden fiyatı yok diye boşuna kafa yormayın, ben hemen açıklamasını yapayım. Nuri Alço ayarı yapacaksanız, çaktırmadan bayan içkisi ısmarlıyorsunuz yanınınzdaki bayana. Ee tabii böyle bir içkinin de fiyatı 'uçuk' olacağından, dikkat çekmesin diye yazmıyorlar!

Her şey iyi tamam da, şu başkentlinin eşek sevdasını ben anlayamadım. Üstelik köpek gibi apartmanın önüne bağlamışlar, melul melul bakıyor hayvancık. Yani buna ben bile bir açıklama getiremedim ya, helal olsun bu eşşek sahibi Angaralı'ya!
Ama düşündüm de, yoksa yoksa, Çankaya'ya çıkamadı, bari evin önünde otlasın da teselli olsun diye midir?
(Haa bu arada, eşeği bulduğum semt gerçekten de Çankaya ve köşke çok yakın!)